Hem maddi hem manevi gelişimde yolumuzu tıkayacaklardan birine hoşgeldiniz: Spirituel Bypass!

Nedir Bypass ve neden kullanıyoruz? Bypassı çok kısaca; bir şeyi çarpıtmak ve onun içinde uyuşmak olarak tanımlıyorum. Çoğu zaman maddi gerçeklikten kaçmak için bazen de eksik ve yanlış anlayıp tam oturtamadığımızdan, manevi yolun belli içerik, kavram, etik ya da yöntemlerini bağlamı, dengesi ve bütünlüğünden kopartıp alıyoruz. Akışına bırakıp teslim olmak, anda kalmak, olduğu gibi kabul etmek, her şeyin hayra alamet olması, hiç olmak… Bunlardan en sık karşılaştığımız bypasslar. Ve Koşulsuz sevmek!

Koşulsuz sevgi şüphesiz ki ve fakat bu, spiritüel bypass olarak işlev gördüğünde koşulsuz sevgi bataklığına dönüyoruz. Nasıl mı? Birileri ya da bir şeylere koşulsuz sevgi gösterdiğimizi, öyle karşılanacağını, öyle geri dönüşler alacağımızı zannediyoruz -çünkü doğrusu ve en nihai nokta bu ya… Olmayınca da kırılıp, içerliyoruz. Bak o zaman koşulsuz sevemiyormuşuz değil mi? Burda sorun yok, sorun şu; koşulsuz sevgi Allah’a ve benliğinden vazgeçmiş olanlara mahsus, koşulsuz sevdiğini zannetmek ve koşulsuz beklentiler içinde olmaksa kibire mahsus.

Önce şunu idrak etmemiz gerekiyor belki de; koşulsuz sevgi bu düzeyde gerçekleşen bir şey değil, her şeyle bir olduğumuz ve her şeyden münezzeh olunan, ruhsal kalp bağı düzeyinde gerçekleşen bir hal. O zaman önce sormalıyım ben bu düzeyde miyim dahası iletişime girdiklerim bunu karşılayabilecek bir düzeyde mi yoksa onları da bir şey altında mı bırakıyorum? Biz ruhsal bir deneyim yaşayan insan varlığıyız haliyle dünyevi, nefsani, fiziksel düzeylerimiz var. Yani aslında tüm ilişkiler, sebep sonuçlar, zaman, mekan, beden  dahil her şey koşullu! İşte tam da bu nedenle eve lazım olan halıyı camiye sermekte ısrar ettiğimde hiyerarşi, denge yasaları ve ilahi prensipler tarafından gittikçe artan dozlarda uyarılabiliyorum. Öyleyse bunu durup okumam ve gereği neyse yapmam gerekir kendimde.

Herhangi bir şey sizi nefsinizle (canınız, malınız, evladımız, onurunuz ya da yaşamda değer verdiğiniz bir şeyle ) tehdit ettiğinde bu düzeyde koşulsuz sevmeyi deneyin başarabilecek misiniz? Ve belki de gerek var mı? Evet hırsızın çaldığı hırsıza helaldir hepimiz biriz, onun da büyük resimde benimle kesişen eşsiz ve yüce bir değeri olabilir ama bu kapım açık yatmayı ya da başıma bir şey geldiğinde aksiyon almamamı gerektirmez, Evet herkesle, her şeyle helalleştim ama bu, onları yaşamımda bağrıma basıp gerekiyorsa mesafe almamayı gerektirmez. Evet olanı olduğu gibi seviyorum ama bu öyle kalmayı ve gelişmemesi gerektirmez. Evet gerçekten çok sevebilirim ama bu ilişkilenmem ve illa da koşulsuz sevmem gerektiği anlamına gelmez.

Koşulsuz sevemiyoruz ve bu bazen gerekmiyor hatta tehlikeli olabiliyor, bu sizi aşağılık bir insan yapmaz… Belki de önce bununla yüzleşip sindirip kabul edebilirsek o zaman hem her şey yerli yerine oturacak; sevgimiz daha insani, adil, gerçekçi, sağlıklı ve samimi bir maddi ve manevi düzeyle buluşacak, hem de koşulsuz severken neden bunlar başıma geliyor, hak etmiyorum, nerede yanlış yapıyorum, ben doğruyum herkes eğri tarzı serzeniş ve kederlerim son bulacak.

Ahu BİRLİK 
www.varolus.com